زمان مطالعه: < 1 دقیقه لقب دیگر آن دخت کمال، «سالار بانوان قریش» بود. او، بدان دلیل به این لقب بزرگ نایل آمد که آشنا و بیگانه در برابر جمال و کمال و سیما و سیره ی مترقی او لب به ستایش گشودند. آن انسان برجسته، چنان روح بزرگی داشت که نه در برابر ثروت و قدرت و ارزش های فناپذیر سر فرود می آورد،

زمان مطالعه: 2 دقیقه از دیگر لقب های او «مبارکه«، به مفهوم بانوی «خجسته» و پربرکت است. واژه ی «برکت» را واژه شناسان به رشد و بالندگی و سرچشمه ای که خوبی و رحمت به گونه ای از آن می جوشد ـ که نه می توان جلوگیری کرد و محدود ساخت، و نه شمارش و اندازه گیری نمود ‌ـ معنا کرده اند.(1) محدث قمی

زمان مطالعه: < 1 دقیقه دخت فرزانه ی حجاز به خاطر نواندیشی و تصمیم خردمندانه و شجاعت مثال زدنی و پایداری تحسین برانگیز و بخشش شگفت آور و دگر دوستی بسیارش نه تنها سالار زنان قریش، که سرور زنان گیتی شناخته شد،(1) و پیامبر در وصف او فرمود: خدا از میان زنان، چهار زن را برگزید: مریم، آسیه، خدیجه و فاطمه را؛ «ان الله اختار

زمان مطالعه: 2 دقیقه از نام های بلندآوازه ی بانوی خردمند حجاز، «صدیقه» است. این واژه، به مفهوم بسیار راستگو و درست کرداری است که راستی و درستی، سیره ی اوست و گفتارش را با رفتار زیبایش گواهی می کند.(1) مقام «صدیق» آن چنان پرفراز است که همردیف پیام آوران و شهیدان راستین است و در بارگاه خدا منزلت ویژه ای دارد، که قرآن

زمان مطالعه: 2 دقیقه لقب دیگر آن بانوی آزادمنش از سوی پیامبر این بود که او را به خاطر ژرف نگری و درست اندیشی اش، «خدیجه ی کبری«(1) یا بانوی بلندمرتبه تر و برتر عنوان داد؛ چرا که او در شرایطی بود که پیامبر در تدبیر امور، او را به عنوان وزیر و مشاور خویش می نگریست و از خرد بزرگ و مدیریت تحسین

زمان مطالعه: < 1 دقیقه 1. از آن بانوی کمال، با عنوان «غراء» ـ به مفهوم بلند جایگاه ـ یاد شده است؛ «این ابن النبی المصطفی… وابن خدیجة الغرآء…«(1) 2. و نیز ابوطالب در خطبه ی عقد خدیجه چنین گفت: »ان ابن اخینا خاطب کریمتکم الموصوفة بالسخاء والعفة و هی فتاتکم المعروفة المذکورة فضلها…«(2) اینک برادر زاده ی ما به خواستگاری دخت گرامی شما آمده؛