توضیحات اجمالی بخشها:
شناختنامه: پژوهشی جامع پیرامون شخصیت گرانقدر حضرت خدیجهکبری سلاماللهعلیها از ولادت تا وفات
کتابخانه: متن 36 جلدکتاب برگزیده و 13 مقاله با امکان جستجو و یادداشتبرداری و معرفی بیش از 170 عنوان کتاب
نگارخانه: 80 طرح گرافیکی به همراه تصاویری از آرامگاه حضرت به همراه نماهنگ
حکایت: چهل داستان گویا از زندگی و کرامات حضرت
آوا: بیش از 15 ساعت سخنرانی، نماهنگ، مداحی، مرثیه، همخوانی و زیارتنامه
زبانحال حضرت رسول در سوگ همسر گرامیشان حضرت خدیجه
زمان مطالعه: < 1 دقیقه رفتی و داغت مانده بر دلم خدیجه تاریک از این غم گشته محفلم خدیجه در دم ندارد مرهمی احمد ندارد همدمی ای همسر من ای یاور من ای اولین مؤمن به آیینم خدیجه کردی فدا جان در ره دینم خدیجه ای غمگسار مسلمین با رفتنت گشتم حزین ای همسر من ای یاور من خون چشم زهرا دخترت در این عزا
نوحه ی حضرت خدیجه (سبک مدینه شهر پیغمبر)
زمان مطالعه: < 1 دقیقه الهی همدم غم ها، دل و جان پیمبر شد خدیجه دیده بربسته، دل زهرا مکدر شد زبان بگرفته چشم تر مرو مادر، مرو مادر واویلا آه و واویلا، واویلا آه و واویلا ـ دو مرتبه همه هستی بود گریان، که احمد چشم تر دارد سراپا حضرت زهرا ز دیده اشک غم بارد مرو مادر، مرو مادر، مرو مادر، مرو مادر
شناسنامه کتاب (فروغ آسمان حجاز خدیجه)
زمان مطالعه: < 1 دقیقه عنوان: فروغ آسمان حجاز خدیجه مؤلف: استاد علی کرمی فریدنی مترجم: نوبت چاپ: دوم تاریخ چاپ: تابستان 1383 ش شمارگان: 2000 نسخه ناشر: دفتر فرهنگ و اندیشه اسلامی
سرآغاز
زمان مطالعه: 15 دقیقه بسم الله الرحمن الرحیم در آستانه ی رمضان 1421 ایستاده بودیم، که در یکی از روزها، زنگ تلفن به صدا درآمد و از آن سوی خط، یکی از دوستان دانشمند پس از سلامی گرم و گیرا، از این جانب برای یک سخنرانی به مناسبت رحلت جانسوز بانوی نواندیش، آزادی خواه، کمال طلب و پیشتاز تاریخ عرب و اسلام، خدیجه علیهاالسلام
هنگامه ی طلوع
زمان مطالعه: 2 دقیقه در دامن طبیعت پاک و سالم حجاز، و در زیر آسمان زیبا و پر ستاره ی مکه، یا کهن ترین معبد جاودانه ی توحید و تقوا و آزادی و آزادگی، و در زیر آبشار زیبا و همواره ریزان ماه، یا عروس پرافسون آسمان صاف «بطحا«، و در پرتو فروغ فروزان و گرمابخش خورشید و انوار طلایی آن، و در کرانه
ترجمان شخصیت (1)
زمان مطالعه: 3 دقیقه موضوع نام و نامگذاری نوزاد و نورسیده، و اصل نامگذاری از سنت های دیرین آفریدگار هستی است. از همین دیدگاه است که پس از آفرینش «آدم» و «حوا» برای آنان نام و نشانی متناسب برگزید، و نیز همه ی نام ها را به «آدم» آموخت، و نشان داد که نام و نشان در درجه ی نخست، باید نشانگر بینش و