زمان مطالعه: < 1 دقیقه سلام ما به خدیجه (س) که پاک طینت بود درود ما به روانش که کوه همت بود سلام ما به خدیجه (س) تجسم ایمان کریمه ای که وجودش پر از سعادت بود درود حق به روان یگانه بانوئی که صاحب کرم و بخشش و سخاوت بود ندیده دیده گردون چنین زنی والا که افتخار عرب بود و با کرامت بود

زمان مطالعه: < 1 دقیقه محمد (ص) را نکو همسر خدیجه (س) عزیز قلب پیغمبر، خدیجه (س) یقین باشد، پس از زهرا و زینب (س) بود از هر زنی برتر، خدیجه (س) پناه امتی بود و، نبی (ص) را به روز بی کسی، یاور، خدیجه (س) گهی غمخوار، او هنگام سختی صفابخش دل شوهر، خدیجه (س) گهی با خنده ی نوش آفرینش سرور قلب آن

زمان مطالعه: < 1 دقیقه بین مادرها مقام برتری دارد خدیجه (س) زانکه چون زهرای اطهر دختری دارد خدیجه (س) جای دارد گر کند فخریه بر زنهای دنیا چونکه مانند محمد (ص) شوهری دارد خدیجه (س) از زنان انبیاء در شوکت و جاه و جلال روز محشر هم مقام بهتری دارد خدیجه (س) اولین بانوی اسلام است او کز لطف یزدان زیب دامان حیا خوش

زمان مطالعه: < 1 دقیقه میان راه شام و مکه بر چرخ روان بانگ درای کاروانست که باشد بارشان مال التجاره ز بانوئی که فخر بانوانست توانگرتر زن بطحا بود او گرامی بانوی دنیا بود او در این ره نوجوانی ماه سیما درخشان همچو ماه آسمانست خود این زیبا جوان سرو اندام محمد ص خاتم پیغمبرانست خدیجه مالک این کاروان را سعادت بین که یابد

زمان مطالعه: < 1 دقیقه گرامی مادر زهرا خدیجه صفابخش همه گلها خدیجه یگانه همسر ختم رسولان بود مادرزن مولا خدیجه به عصر خویش بانوی عرب بود که بد مشهور در دنیا خدیجه تمام هستی خود را فدا کرد بدین آن بانوی دانا خدیجه چو دیدی چهره ماه محمد (ص) دگر نشناخت سر از پا خدیجه بدو بخشید یکسر ثروت خویش به عشق آن گل

زمان مطالعه: 2 دقیقه سحر به لطف خداوند صاحب گفتار نهال طبع ظریفم نشسته شد بربار ز شوق مدح و ثنایی که آمدم در سر فتاد توسن دل را به دست عشق افسار ز بلبلان ولایت یکی ز من پرسید بدین شریفه ی مضمون چه گفته ایی اشعار سر از طریق خجالت به زیر افکندم به طبع خویش بگفتم به سرزنش زنهار چگونه مدح