ثروت خدیجه در دوران قبل از اسلام، زبانزد خاص و عام بود. ثروت این بانوی کاردان و عاقله به قدری زیاد بود که مالداران درجه یک قریش چون ابو جهل و عُقبة بن ابی مُعَیط در نزد او ناچیز به شمار می‌رفتند.
مورّخان ثروت خدیجه را بدین ترتیب شمردهاند:
1. هشتاد هزار شتر، اموال تجارى او را حمل و نقل مىکردند.
2. قبهای از حریر سبز با طناب‌های ابریشمی بر بام خانهاش افراشته بود. این امر نمایانگر ثروت فراوان او بود و فقرا نیز از روی این علامت برای استعانت و کمک مراجعه میکردند.
3. چهار صد غلام و کنیز که خدمات ارجاعی او را انجام میدادند. (1)
پس از ازدواج با پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ، خدیجه تمامی این ثروت را در اختیار رسول خدا صلی الله علیه و آله قرار داد و عرض کرد:
«اَلبَیتُ بَیتُکَ وَ اَنَا اَمَتُکَ» (2)
«خانه (من) خانه تو، و من هم کنیز تو هستم».
ورقة بن نوفل، عمو یا پسرعموی خدیجه، بعد از این قضیه کنار کعبه آمد و بین زمزم و مقام ابراهیم ایستاد و با صدای بلند گفت:
«ای عرب! بدانید که خدیجه شما را شاهد میگیرد که خود همه ثروتش را از غلامان و کنیزان، املاک، دامها، مهریه و هدایایش را به محمد صلی الله علیه وآله بخشیده است و همه آنها هدیهای است که محمد صلی الله علیه وآله آن را پذیرفته است و این کار خدیجه به خاطر علاقه و محبت او به محمد صلی الله علیه و آله است. شما در این باره گواه باشید و گواهی دهید». (3)
و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نیز از این اموال برای پیش برد اسلام و اهداف آن نهایت استفاده را برد. به همین جهت خود آن حضرت فرمود:
«هیچ ثروتی، هرگز مانند ثروت خدیجه به من سود نرساند». (4) (5)
1) بحار الانوار، ج17، ص309، و: ج16، ص22.
2) الوقایع و الحوادث، محمد باقر ملبوبی، ص13.
3) بحارالانوار، ج16، ص75ـ77.
4) همان، ج19، ص63.
5) فضائل حضرت خدیجه، علی امامی، نشریه مبلغان: ش ه‌یه‌ی ، مهر وآبانه‌یه‌یه‌یه‌ی، ص ه‌یه‌ی – 22.
