خدیجه را نباید تنها یک بانوی سرمایهدار دانست. که شتران حامل مال التّجاره را به مناطق مختلف می فرستاد، و سودهای کلان بدست می آورد، بلکه وی به عنوان یک شخصیت معنوی، عفیف، پاکدامن و ایثارگر، دارای شناخت و فکر بلند و تیزبین مطرح بود.
این بانوی بزرگ، حتی در دوران جاهلیت، که پاکدامنی جایگاهی نداشت، به دلیل عفّت و دامن پاکش، طاهره نامیده میشد:
«و کانت تُدعَی فی الجاهلّیة بالطّاهرة لشدّة عَفافها و صیانتها» (1)
خدیجه آنچنان بر بلندای معنویت صعود کرده است که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به کمال وی شهادت داده و فرموده است: «کَمُلَ من الرجال کثیر و لم یکمُل من النساء الاّ أربع: آسیة بنت مزاحم امرأة فرعون، و مریم بنت عمران، و خدیجة بنت خویلد، و فاطمة بنت محمد صلی الله علیه و آله» (2)
» مردان بسیاری قلّه کمال را فتح نمودهاند، ولی از زنان، چهار نفر به این قلّه دست یافته اند:
آسیه دختر مزاحم و همسر فرعون، مریم دختر عمران، خدیجه دختر خویلد و فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله «.
این بانوی با معرفت، آنچنان حقیقت شناس و تیزبین است که در میان همه مردان و زنان عصر بعثت، اولین فردی است که نبوت رسول خدا را تصدیق میکند، و مدال پرافتخار ایمان را به دست میآورد. (3)
خدیجه از بهترین زنان بهشت و برگزیده خداوند تبارک و تعالی است. (4)
مقام این بانوی بزرگ به اندازهای رفیع است که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله خطاب به وی فرمودند:
«یا خدیجة ُ، اِنَّ اللّهَ عَزّ وَ جَلّ لـَیباهی بکِ کِرامَ مَلائکتِهِ کُلَّ یومٍ مِراراً» (5)
«خدیجه! خدای بزرگ، روزی چندین بار به عظمت تو در نزد ملائکه مقربش مباهات میکند».
و در مورد دیگر نیز فرمودند:
«قالَ جَبرَئیلُ: هذِهِ خدیجَة ُ؛ فـَاقرَء عَلیهَا السَّلامَ مِن رَبّـِها وَ مِنّی وَ بَشِّرها ببَیتٍ فِی الجَنـَّةِ».(6)
«جبرئیل گفت: سلام خداوند و مرا به خدیجه ابلاغ کن و مژده خانهای در بهشت را به او بده».
1) سِیرُ اَعلام النـّـُبَلاء، ج2، ص111.
2) تفسیر المیزان، عربی، ج19، ص346.
3) بحارالانوار، ج16، ص2. سِیرُ اَعلامِ النـّـُبَلاء، ج2، ص109.
4) بحارالانوار، ج16، ص2.
5) همان، ص78.
6) صحیح بخاری، چاپ دارالقلم، ج5، ص112.