هر یک از این چهار بانوی نامدار، حقوقی بس بزرگ بر فرهنگ و تمدن و رشد و پیشرفت انسانی دارند؛ چرا که در استوار کردن راه آگاهی و آزادی و آزادگی و عدالت و سعادت و کمال و اوج بشر تلاشی سترگ نموده و نقشی سرنوشت ساز داشته و هنوز هم دارند.
اسناد و مدارک معتبر تفسیری و حدیثی و تاریخی نشانگر آن است که این زنان افتخارآفرین، نخست دنیای وجود خویشتن را به صورت اندیشمندانه و مترقی، مدیریت کردند و با خودیابی و خودشناسی و
خودسازی و مبارزه ی دلیرانه و سنجیده با موانع رشد و کمال، به خودشکوفایی اوج گرفتند، و آن گاه توانستند جامعه و جهان استبداد زده و در بند جهل و خرافه و در اسارت تعصب و خشونت را به سوی سعادت و نجات و رشد و شکوفایی و مهر و مدارا و اخلاق و معنویت، مدیریت کنند و در پیکار سرنوشت، همراهی و همگامی برترین پیامبران و اصلاحگران و خردسازان و آزادیخواهان برگزینند.
آنان هر کدام انسانی نواندیش و آزادیخواه، آزادمنش و خداجو، استبدادستیز و آراسته ی به خرد و کمال بودند که نه تنها در روزگار خویش، نقش والا و سرنوشت سازی در نجات و سرفرازی مردم خویش ایفا نمودند، که چراغ فروزانی فراراه آیندگان شدند و اخلاق و منش مترقی را به بشریت هدیه کردند، به گونه ای که هم اینک نیز جهان و جهانیان، آنان را سمبل راستی و وفاداری و نیک اندیشی و مدیریت و مدارا و اخلاق و معنویت و آزادگی و آزادیخواهی می نگرند و برنامه و کتاب و راه و رسم آنان را می ستایند، و هر بام و شام، نام بلند و جاودانه ی آنان را بر پرفرازترین مأذنه ها و مناره های گیتی به شکوه و عظمت طنین افکن می سازند و از خدای آنان و روح بزرگ و بشردوست آنان قوت قلب می جویند.
