1. پیامبر هماره از بخشندگی بانوی حجاز یاد می کرد و می فرمود: «… واشرکتنی فی مالها حین حرمنی الناس…؛«(1)
خدا هرگز همسر و مشاوری بهتر از او به من ارزانی نداشت. او با شریک ساختن من در دارایی اش، مرا در راه هدف هایم یاری رساند.
2. و نیز به گروهی از زنان فرمود: از «خدیجه» سخن گفتید؟ کجا همانندش پیدا می شود؟ او بود که دارایی هنگفت خود مرا در راه هدف
یاری رساند… «خدیجه و این مثل خدیجة؟… و اعانتنی علیه بمالها..؛«(2)
3. و نیز فرمود: خدا هرگز همسر و مشاوری بهتر از او به من ارزانی نداشت… او با ثروت بسیارش مرا در راه عدالت یاری نمود… «ما ابدلنی الله خیرا منها… و واستنی بمالها اذ حرمنی الناس…؛«(3)
4. و نیز در قدرشناسی از بخشندگی او در راه پیشرفت اندیشه ی آزادی بخش دین خدا فرمود: هیچ ثروتی در راه هدف هایم بسان ثروت خدیجه سودبخش نیفتاد؛ «ما نفعنی مال قط مثل مال خدیجة؛«(4)
بر این اساس است که اندیشمندان با بهره وری از روایات رسیده می نویسند: برای آن بانوی فرزانه،این شرافت و شکوه بس که اسلام در برابر استبداد و تاریک اندیشی، جز در پرتو منش پرجاذبه ی پیامبر و جهان خالصانه ی امیرمؤمنان و ثروت و همت بلند خدیجه قامت برنیفراشت؛ «کفاها شرفا فوق شرف ان الإسلام لم یقم الا بمالها و سیف علی بن ابی طالب کما روی متواترا؛«(5)
1) الأنوار الساطعة/ ص 207.
2) بحار / ج 43 / ص 130.
3) الأنوار الساطعة / ص 218.
4) بحار / ج 19 / ص 63.
5) تنقیح المقال / ج 3 / ص 77 / «فضل النساء«.