او امتیاز هدفداری و فداکاری را نیز در جان و زندگی اش به همراه
داشت. زندگی پرفراز و فرود او نشانگر آن است که در پی هدف پاک و درخشانی بود. هدفی فراتر از زر و زور و کاروان تجارتی، هدفی برتر از خور و خواب و ارجمندتر از آسایش شخصی و خانوادگی. موج بی قراری را می ماند که در راه هدف، آرامش نداشت و آن گاه که به ساحل وجود محمد صلی الله علیه و آله رسید و نوگرایی و عدالت خواهی، پاکی و امانت، بشر دوستی و ارزش های خداپسندانه را نگریست، خود را در آستانه ی هدف یافت.
و از اینجا می توان به راز احترام بسیار پیامبر حق شناس به «خدیجه» پی برد. به این راز که چه قدر پیامبر معنویت، او را دوست می داشت و به او احترام می گذاشت. در فراز و فرود زندگی و کورانهای اجتماعی او را از مشاوران خردمند خویش می شناخت و به دیدگاه او بها می داد.(1) تا همیشه ی زندگی «خدیجه» و نیکی ها و شایستگی هایش بر زبان او بود و حتی هر آنچه و هر آنکه از آن یار دیرین خاطره داشت، برای او احترام انگیز بود، و برای بستن دهان برخی حسودان تأکید می کرد که: به خدای سوگند که خدا برتر از خدیجه به من نداده است…(2)
و می فرمود: اسلام پس از فرود بر قلب و زبان پیامبر، با دو عامل اساسی، گسترش و پایداری یافت: شهامت و فداکاری علی، و ثروت سرشار و انفاق و جهاد مالی خدیجه؛ «ما قام و لا استقام الدین الا بسیف علی و مال خدیجة«.(3)
1) بحار / ج 16 / ص 10.
2) تذکرة الخواص / ص 303.
3) فاطمة الزهراء علیهاالسلام من المهد الی اللحد/ ص 266.
