سالار بانوان «قریش«

لقب دیگر آن دخت کمال، «سالار بانوان قریش» بود.

او، بدان دلیل به این لقب بزرگ نایل آمد که آشنا و بیگانه در برابر جمال و کمال و سیما و سیره ی مترقی او لب به ستایش گشودند. آن انسان برجسته، چنان روح بزرگی داشت که نه در برابر ثروت و قدرت و

ارزش های فناپذیر سر فرود می آورد، و نه عادت ها و رسوم خرافی می توانست اندیشه ی روشن او را اسیر سازد. به همین جهت، مدیریت دنیای وجودش را به خرد و وجدان و فطرت سپرد و به لقب سالار بانوان مفتخر گردید.

یکی از دانشمندان در این مورد می نویسد: او در آن روزگار، به خاطر باور مترقی و معنویت بسیارش، پاک منش خوانده می شد و به راستی سالار زنان برجسته ی قریش و حجاز بود؛ «… و کانت تسمی سیدة نساء قریش.«(1)

1) زرقانی / شرح المواهب اللدنیة / ج 1 / ص 199.