مباهات خدا به وجود ارجمند و نقش کارساز او

پیامبر گرامی به هنگام دریافت دستور خدا برای انجام یک برنامه ی چهل شبانه روزی نیایش، به «خدیجه» پیام فرستاد که:

»فلا تظن یا خدیجة الا خیراً فان الله عزوجل لیباهی بک کرام ملائکته کل یوم مراراً.» (1)

»هرگز چنین مپنداری که دوری گزیدن من از تو برای یک برنامه ی ویژه ی عبادی و عرفانی، به خاطر کدورت از خانه و خانواده است؛ نه، بلکه حقیقت این است که پروردگارم مرا به این کار فرمان داده است، و

من تنها به انجام دستور می اندیشم و بس؛ از این رو این دوری گزیدن را جز به نیکی و خیر مپندار، چرا که خداوند هر روز چندین مرتبه به وجود شایسته ی تو بر فرشتگان گران مایه اش مباهات می کند.

و نیز آورده اند که فرمود: فرشته ی وحی نزد من آمد و گفت: هان ای پیامبر خدا! این خدیجه است که بنده ی پراخلاص بارگاه خداست هنگامی که نزدت آمد و سلام پروردگارت را به او برسان و به او مژده ده که در بهشت پرطراوت و زیبای خدا سرایی شکوهبار و در درون گوهری بزرگ و ناب برای او آماده است؛ سرایی که هیچ رنج و ناآرامی در آن نخواهد بود؛

»فأقرأ علیها السلام من ربها و منی و بشرها ببیت فی الجنة من قصب لاصخب و لانصب.» (2)

1) بحارالأنوار / ج 16 / ص 78؛ عوالم العلوم / ج 11 / ص 41؛ فاطمة الزهراء علیهاالسلام من المهد إلی اللحد / ص 32.

2) بحار / ج 16 / ص 7؛ صحیح بخاری / ج 5 / ص 112؛ اسد الغابه / ج 5 / ص 438.