1. از آن بانوی کمال و معنویت در دعای «ندبه» با عنوان «غراء» ـ که به مفهوم بلند جایگاه و پرفراز و پرمعنویت آمده ـ یاد شده و آن حضرت به این عنوان مفتخر شده است؛
»این ابن النبی المصطفی وابن علی المرتضی وابن خدیجة الغرآء وابن فاطمة الکبری…» (1)
2. و نیز به بیان روایات، فرزانه حجاز و عرب، جناب ابوطالب در خطبه ی عقدی که خدیجه به همسری محمد صلی الله علیه و آله و سلم مفتخر گردید، در آن
روزگار تیره و تاری که زنان و دختران از حق حیات نیز محروم بودند و زنده به گور می شدند، آن دخت خرد و کمال را، پرفراز و پرمعنویت و بلند جایگاه وصف نمود و گفت:
»ان ابن اخینا خاطب کریمتکم الموصوفة بالسخاء والعفة و هی فتاتکم المعروفة المذکورة فضلها الشامخ خطبها…» (2)
اینک برادر زاده ی ما، محمد صلی الله علیه و آله و سلم ـ که بی نیاز از وصف و ستایش است ـ به خواستگاری دخت گرامی شما آمده؛ آن دخت ارجمندی که به ویژگی بخشندگی و سخاوت و پاکی و پروا آراسته است؛ همان که انسانی است بلند جایگاه و به شکوه و عظمت در میان شما شهره ی آفاق است، و برتریش زبانزد همگان و مقامش ارجمند می باشد.
1) مفتایح الجنان / ص 886.
2) بحار / ج 16 / 69.
