زمان مطالعه: < 1 دقیقه
»نیک بخت» سید مجتبی
الهی همدم غمها، دل و جان پیمبر شد
خدیجه دیده بر بسته، دل زهرا مکدر شد
زبان بگرفته چشم تر، مرو مادر مرو مادر
واویلا آه و واویلا واویلا آه و واویلا)2)
همه هستی بود گریان که احمد چشم تر دارد
سراپا حضرت زهرا ز دیده اشک غم بارد
مرو مادر، مرو مادر، مرو مادر، مرو مادر
واویلا آه و واویلا، واویلا آه و واویلا)2)
شکسته دل بو دختر کنار بستر مادر
زند آتش بجان او نگاه آخر مادر
مرو مادر، مرو مادر، مرو مادر، مرو مادر
واویلا آه و واویلا، واویلا آه و واویلا)2)