در میان میلیون ها بانوی با فضیلت جهان تنها یک بانو این افتخار را پیدا کرد که در شاهوار جهان آفرینش، دردانه ی بی همتای خداوند منان، بانوی بانوان عالم، دخت گرانمایه ی پیامبر خاتم، سرور بانوان بنی آدم، حضرت زهرای اطهر علیهاالسلام را در صدف خود بپروراند و او کسی جز حضرت خدیجه ی کبری علیهاالسلام نبود.
حضرت خدیجه برای پیامبر صلی الله علیه وآله دو پسر و یک دختر آورد؛ هر دو پسرش در کودکی درگذشتند ولی دخترش کوثر جاری خلقت، مادر یازده امام نور، حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام می باشد.
همه ی سیره نویسان اتفاق نظر دارند که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله تنها از همسرش خدیجه و ماریه صاحب فرزند شد.
ماریه ی قبیطه برای آن حضرت، «ابراهیم» را آورد که در سه سالگی درگذشت.
حضرت خدیجه نیز برای آن حضرت، دو پسر و یک دختر آورد:
1) قاسم بزرگترین فرزند پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله می باشد که پیش از بعثت آن حضرت، متولد شد.
2) عبدالله که بعد از بعثت متولد شد و لذا به طیب و طاهر ملقب گردید.(1)
قاسم در سن چهار سالگی درگذشت، عبدالله نیز یک ماه بعد در حالی که هنوز شیرخواره بود، دیده از جهان فروبست.(2)
چون دو فرزند پیامبر در فاصله ی اندکی درگذشتند، عاص بن وائل آن حضرت را «ابتر» خواند.
پیک وحی بر پیامبر رحمت فرود آمد و سوره ی مبارکه ی کوثر را بر قلب شریف آن حضرت فرود آورد که خداوند به تو حضرت فاطمه آن کوثر همیشه جاری را عطا فرموده است. و بدین سان نسل طیب و طاهر پیامبر اکرم از او در بستر تاریخ ساری و جاری گردید.(3)
حضرت زهرا هنوز در رحم مادر بود که پیامبر رحمت فرمودند: ای خدیجه! تو را بشارت باد که فرزندت دختر است، خداوند او را مادر یازده جانشین من قرار داده است که بعد از من و پس از پدر بزرگوارشان بر منصب امامت قرار می گیرند.(4)
1) ابن کلبی، جمهرة النسب، ص 30؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج 4، ص 1819؛ ابن حجر، الاصابة، ج 2، ص 237.
2) یعقوبی، التاریخ، ج 2، ص 26.
3) ابن اسحاق، السیر والمغازی، ص 245.
4) ابن اثیر، اسد الغابه، ج 5، ص 437.
