اگر بخواهیم گفتار بزرگان اسلام را پیرامون ام المؤمنین حضرت خدیجه علیهاالسلام نقل کنیم، مثنوی هفتاد من کاغذ می شود، از این رهگذر به شماری از سخنان اصحاب سیره و تراجم فقط اشاره می کنیم.
1. ابن هشام صاحب کتاب معروف «السیرة النبویة» می نویسد:
خدیجه صاحب نسب والا، دارای برترین شرافت، صاحب بیشترین ثروت و حریص ترین بانوان قریش به حفظ امانت و التزام به معیارهای اخلاقی، عفت و کرامت انسانی بود و لذا بلندترین قله ی شرف را به خود اختصاص داده بود.
2. ذهبی پیشتاز رجالیون عامه می نویسد:
خدیجه سرور بانوان بهشت، فرزانه ی قریش، از تیره ی اسد، جلیل القدر، متدین، خویشتن دار، بزرگوار، از بانوان بهشتی و یکی از بانوانی بود که به قله ی کمال رسیده بودند.(1)
3. ابن حجر عسقلانی در این رابطه می نویسد:
خدیجه در نخستین لحظات بعثت، رسالت آن حضرت را تصدیق نمود، اعتقاد راسخ و ثابت قدم او نشانگر یقین کامل، عقل وافر و عزم راسخ او بود.(2)
4. سهیلی صاحب آثار فراوان در سیره و مغازی می نویسد: حضرت خدیجه سرور بانوان قریش بود، در جاهلیت و اسلام به «طاهره» ملقب بود.(3)
1) ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ج 2، ص 109.
2) ابن حجر، فتح الباری، ج 7، ص 134.
3) سهیلی، الروض الانف، ج 1، ص 215.
