در جریان مراسم خواستگاری مولا علی علیه‌السلام از حضرت زهرا پس از آن که ام سلمه به همراه ام اَیمَن کنیز آزاد شده و برخی دیگر از همسران پیامبر نزد وی رفتند تا او را در جریان درخواست حضرت امام علی علیه‌السلام برای آغاز زندگی مشترک با حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام قرار بدهند، در بخشی از گفتار خود به حضرت خدیجه اشاره نمودند و آرزو کردند: ای کاش آن مادر یگانه در این مراسم حضور می‌یافت و می‌توانست در مراسم ازدواج جگرگوشه‌اش حاضر باشد.
تا سخن به ذکر نام خدیجه رسید ناگهان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله شروع به گریستن نمود؛ سپس فرمود:
«خدیجه! و کجاست مثل خدیجه؟! در آن هنگام که مردم مرا تکذیب می‌کردند، او مرا تصدیق کرد، و او برای دین خدا با من همکاری و همیاری نمود، و با ثروت خود مرا برای پیشبرد دین کمک کرد. خداوند متعال به من فرمان داده است که خدیجه علیهاالسلام را به داشتن خانه‌ای از یک گوهر در بهشت که رنج و ناآرامی در آن نیست مژده بدهم». (1)
1) بحارالانوار، ج43، ص131.
