بعد از شهادت و دفن پیامبر صلی الله علیه و آله سه بار به منزل امیرالمومنین و فاطمه زهرا علیهما السلام هجوم آورده، در هر بار به طریقی جسارت به اهل بیت علیهم السلام کردند. در یکی از این دفعات – که به دستور عمر، و یا توسّط خود او – درب منزل آن حضرت را آتش زدند و به زور وارد منزل شدند، حضرت صدیقه سلام الله علیها پشت در بودند. او یا آنها با اینکه میدانستند آن حضرت پشت در است، با لگد و فشار در را باز کردند، و میخ یا کلون یا قلاب درب، سینه‌ی آن بانوی مُخدَّره را آزرد و محسن علیه‌السلام سقط شد و دنده‌ی پهلوی آن حضرت شکست و بیهوش روی زمین افتاد، و سپس حضرت مولی الموحدین علی علیه‌السلام را با سر و پای برهنه و دست بسته به طرف مسجد بردند تا بالإجبار از آن حضرت برای ابی بکر بیعت بگیرند.
ولی چون حضرت زهرا سلام الله علیها به هوش آمدند به دنبال امیرالمومنین علیه‌السلام رفتند، و از بردن آن حضرت به مسجد مانع می‌شدند. پس به دستور عمر و توسط غلام پلید او قنفذ یا توسط خودش، داخل کوچه بنی هاشم، با تازیانه و غلاف شمشیر بر بدن حضرت صدیقه شهیده علیهاالسلام، جلو چشم همسرش اسد الله الغالب امیر المومنین علی بن ابی طالب علیه‌السلام، زدند، که طبق بعضی روایات، از بازوی آن بانوی گرامی خون جاری شد و باز بیهوش روی زمین افتاد. (1)
1) به «کتاب سُلَیم بن قَیس هلالی رضوان الله علیه» مراجعه شود، که با نام «اسرار آل محمّد صلوات الله علیهم» ترجمه و بارها چاپ و منتشر شده است.
