او امتیاز هدفداری و فداکاری را نیز در کران تا کران جان و رفتار و زندگی اش به همراه داشت. زندگی پرفراز و نشیب او نشانگر آن است که در پی هدف پاک و صاف و بلند و درخشانی بود؛ هدفی فراتر از زر و زیور و کاروان تجارتی، هدفی برتر و بالاتر از زندگی روزمره و خور و خواب، و هدفی ارجمندتر از آسایش و آرامش شخصی و خانوادگی.
موج بی قراری را می ماند که در راه هدف، آرامش نداشت و آن گاه که به ساحل وجود محمد صلی الله علیه و آله و سلم رسید و در آن جا نوگرایی و عدالت خواهی، ایمان و اخلاص، پاکی و امانت، نجابت و شرافت، بشردوستی و کرامت، وجدان و فطرت، ارزش های عربی و انسانی و خداپسندانه را نگریست، خود را در آستانه ی هدف یافت.
و از اینجا می توان به راز احترام بسیار پیامبر حق شناس به «خدیجه» پی برد. به این راز که چه قدر پیامبر معنویت، او را دوست می داشت و به او احترام می گذاشت. در فراز و نشیب زندگی، توفان ها و کوران های اجتماعی، او را از مشاوران خردمند خویش می شناخت و به دیدگاه او بها می داد (1) تا همیشه ی زندگی، «خدیجه» و نیکی ها و شایستگی های او، بر زبانش بود و حتی هرآن چه و هر آن که از آن یار دیرین خاطره داشت، برای او احترام انگیز بود، و برای بستن دهان برخی حسودان تأکید می کرد که:
به خدای سوگند! که او برتر از خدیجه به من نداده است. او هنگامی ایمان آورد که دیگران کفر ورزیدند؛ آن گاه مرا تصدیق کرد که دیگران دروغگو پنداشتند؛ زمانی ثروت فراوان خود را زیر پایم ریخت که دیگران محرومم ساختند و خدا نسل مرا در فرزندان او قرار داد (2)
و می فرمود:
»ما قام و لااستقام الدین الا بسیف علی و مال خدیجة.» (3)
اسلام پس از فرود بر قلب و زبان پیامبر، با دو عامل اساسی گسترش و پایداری یافت:
1. اقتدار و جهاد و شهامت و فداکاری شهسوار اسلام، علی علیه السلام؛
2. و دیگر ثروت و امکانات و جهاد مالی بانوی فداکار حجاز.
1) بحار / ج 16 / ص 10.
2) تذکرة الخواص / ص 303.
3) فاطمة الزهراء من المهد الی اللحد / ص 226.