1. چهارمین امام نور در پایگاه قدرت استبداد هراس انگیز مذهبی در شام ـ که حسین علیه السلام و خاندان توحیدگرا و عدالت خواه او را با پرونده سازی های رسوا و نواختن مارک شورشگری و براندازی برضد حکومت اسلام پناهان اموی، بدون دادن کمترین حق دفاع در یک دادگاه صالح، قتل عام نموده و زنان آزاده و پاک روش و کودکان آگاه و ستم ستیز آنان را به بند اسارت کشیده بود ـ ضمن روشنگری در مورد نسب شریف و تبار پرافتخار خویش و بیان حقایق وارونه شده، از جمله چنین فرمود:
»ایها الناس! اعطینا ستاً و فضلنا بسبع، اعطینا العلم والحلم والسماحة والفصاحة والشجاعة والمحبة فی قلوب المؤمنین، و فضلنا بان منا النبی المختار محمداً، و منا الصدیق، و منا الطیار، و منا اسدالله و اسد رسوله، و منا سبطا هذه الأمة.»
»من عرفنی فقد عرفنی و من لم یعرفنی، أنبأته بحسبی و نسبی:
آیها الناس! انا بن مکة و منی،
انا بن زمزم و صفا،…
انا بن خیر من حج ولبی،
انا بن من اسری به الی المسجد الاقصی،
انا بن من بلغ به الی سدرة المنتهی،
انا بن من صلی بملائکة السماء،
انا بن من اوحی الجلیل الیه ما اوحی،
انا بن محمد المصطفی،
»انا بن فاطمة الزهراء،
انا بن سیدة النساء،
انا بن خدیجة الکبری،
انا بن المقتول ظلماً،
انا بن المجزور الرأس من القفا،
انا بن العطشان حتی قضی،
انا بن طریح کربلا،
انا بن مسلوب العمامة والرداء…؛»
هان ای مردم! خدا به ما شش نعمت گران و پرارزش ارزانی داشت، و ما را به هفت ویژگی بر دیگر انسان ها برتری و امتیاز بخشید.
خدا به ما دانش و بینش، حلم و بردباری، سخاوت و بخشندگی، فصاحت و سخنوری، جوانمردی و آزادگی و شجاعت و شهامت ارزانی داشت و گستره ی دل ها و قلب های مردم توحیدگرا و با ایمان و آزاده را کانون مهر و عشق ما ساخته است.
و نیز بر ما خاندان وحی و رسالت منت نهاده و ما را به وسیله ی این هفت نشان شکوه و عظمت به همگان برتری بخشیده است که عبارتند از:
1. پیامبر بزرگ خدا، محمد صلی الله علیه و آله و سلم از خاندان ماست.
2. نخستین ایمان آورنده ی به آن حضرت و دین و آیین آسمانی او، امیرمؤمنان از خاندان ماست.
3. جعفر طیار، آن شهید دلاور راه عدالت و آزادی از خاندان ماست.
4. شیر شجاع حق و شیر پیامبر خدا، جناب حمزه، آن قهرمان میدان ها و آن سرور شهیدان به خون خفته ی «احد» از ماست.
5. دو فرزند ارجمند پیامبر، و دو یادگار عزیز آن حضرت، حسن و حسین عیهماالسلام از ما هستند.
6. و آن آخرین امید و آخرین نوید و آن بزرگ اصلاحگر زمین و زمان در واپسین حرکت تاریخ و فرجام جهان نیز از ما، خاندان توحید و آزادی و عدالت و تقواست.
هان ای مردم! هرکس مرا شناخت که شناخت و باید مسئولیت خویش را دریابد، و هرکس باز هم نشناخت اینک به دقت بشنود تا من خویشتن را، از نظر نسل و تبار و خاندان و موقعیت اجتماعی و معنوی انسانی بیشتر و رساتر و روشن تر بر او بشناسانم.
هان ای مردم! من فرزند مکه و منایم.
من فرزند زمزم و صفایم،
من فرزند بزرگ مردی هستم، که «حجرالأسود» را با عبای خویش جابه جا کرد و بر سر جایش نصب فرمود.
من فرزند بهترین انسانی هستم، که جامه ی احرام بر تن کرد و بر گرد خانه ی خدا به برترین طواف پرداخت!
من فرزند بهترین طواف گران و بهترین سعی کنندگانم!
من فرزند بهترین حج گزاران و برترین لبیک گویان به دعوت خدایم،
من فرزند آن بزرگ پیشوایی هستم که بر آن مرکب آسمانی سوار شد و در این فضای بی کران به پرواز درآمد،
من فرزند آن پیامبری هستم که شبانگاه، از مکه و از کهن ترین معبد توحید و رسالت، به سوی «مسجدالأقصی«، پرواز داده شد،
من فرزند آن کسی هستم که در شب معراج و سیر وصف ناپذیر آسمانی اش به «سدرة المنتهی» رسید، و نزدیک ترین پیام آوران خدا به بارگاه او بود،
من فرزند آن کسی هستم که در اوج آسمان ها با فرشتگان نماز خواند و آنان با شادمانی به او اقتدا کردند،
من فرزند آن کسی هستم که خدای فرزانه، آن چه را می خواست به او وحی فرمود،
من فرزند محمد صلی الله علیه و آله و سلم، آن پیامبر برگزیده ی بارگاه خدا هستم.
هان ای مردم! من فرزند دخت فرزانه ی پیامبر، فاطمه ی زهرایم؛
من فرزند خدیجه ی ارجمند، آن بانوی آزادی خواه و توحیدگرایم (1)
آری، چهارمین امام نور در آن شرایط حساس و تاریخ ساز، در معرفی خویش به مردم شام، به ترسیم پرتوی از شکوه و عظمت مام گران مایه اش، خدیجه علیهاالسلام، در کنار نام بلند و تاریخ ساز پیامبر و علی علیه السلام و فاطمه علیهاالسلام پرداخت؛ چرا که آن بانوی آزادی و معنویت، حتی در قلمرو سانسور و تحریف استبداد اموی، پرچم برافراشته ی نوگرایی و کمال جویی زن، نشان پیشتازی در اسلام و ایمان، نماد فضیلت و راستی، سمبل پروا و پاکی و نمونه ی عدالت خواهی و آزادمنشی بود.
و بدین سان امام سجاد علیه السلام در کنار افتخار به وجود گران مایه ی پیامبر عدالت و آزادی و امیر والایی ها و مادر ارجمندش فاطمه علیهاالسلام و چهره های سرفرازی چون «حمزه» و «جعفر«، به نقش عدالت آفرین و تاریخ ساز خدیجه علیهاالسلام مباهات نمود و فرمود: من فرزند «خدیجه«، آن بانوی ارجمند و بلند مرتبه هستم.
گفتنی است که واژه ی «کبری» به مفهوم پرشکوه ترین و ارجمند تر آمده، و این مدال را پیامبر به آن بانوی آزادی و معنویت داد.
2. و نیز از آن حضرت آورده اند که در نیایش به بارگاه خدا و به همگام نثار درود بر پیامبر و دیگر چهره های معصوم، آن بانوی خرد و معنویت را در ردیف آنان می آورد می گوید:
»اللهم صل علی محمد المصطفی و علی علی المرتضی و علی فاطمة الزهراء و خدیجة الکبری…» (2)
بار خدایا، درودت را بر محمد صلی الله علیه و آله و سلم، آن پیام آور برگزیده ات نثار نما، و بر علی علیه السلام، آن انسان والایی که اندیشه و منطق و منش او مورد رضایت و خشنودی تو بود، و بر فاطمه ی زهرا و بر خدیجه، آن بانوی بلند مرتبه….
3. فرزند ارجمند امام سجاد، جناب «زید«، آن مبارز راه عدالت و آزادی ـ که در پیکار با استبداد خشونت کیش اموی به شهادت رسید ـ در برابر «هشام» از فریبکارترین خودکامگان تاریخ، در افتخار به ریشه
و تبار و راه و رسم آزادمنشانه ی خویش فرمود:
»ونحن احق بالمودة؛ آبونا رسول الله وجدتنا خدیجة…» (3)
و ما به مهر و دوستی از همگان زیبنده تریم؛ چرا که پدر ما پیام آور بزرگ خداست و مادر بزرگ ما خدیجه ی ارجمند و پدر و مادر گران قدر ما علی و فاطمه می باشند، که درود خدا و مردم بر آنان باد.
و نیز آورده اند که چنین گفت:
»رسول الله جدنا وابن عمه المؤمن به المهاجر معه ابونا، وابنته امنا و زوجته خدیجة جدتنا؛» (4)
پیامبر گرامی، نیای گران قدر ماست، و عموزاده ی توحیدگرای او ـ که در راه یاری رسانی به دین و آیین آن حضرت و برای نجات و آزادی مردم دست به جهاد و هجرتی تاریخ ساز زد ـ پدر ماست؛ دخت سرفرازش فاطمه علیهاالسلام، مادر ارجمند ماست و همسر، هم فکر، یار همراه و پشتیبان پراعتبار و پراخلاص پیامبر در روزگار غربت و تنهایی آن حضرت و بی پناهی خداجویان و آزادی خواهان، خدیجه ی بلند مرتبه مادر بزرگ ماست.
1) در رواق چشم های اشکبار / ص 283.
2) مهج الدعوات / ص 29 / چاپ بیروت.
3) بحار / ج 27 / ص 217؛ ابن ابی الحدید / شرح نهج البلاغه / ج9 / ص 325.
4) الأنوار الساطعة من الغراء الطاهرة / ص 374.
