هدف ها و غرض ها در تشکیل خانه و خانواده و پیوند دو انسان برای زندگی مشترک متفاوت است.
هدف پاره ای در گرایش به زندگی مشترک و آغاز آن، آداب و رسوم خانوادگی و منطقه ای و عادت و مدل های متنوع اجتماعی است، و هدف برخی دیگر رسیدن به جاذبه های ظاهری و نجات از سرگردانی و یافتن یار و مونسی در خور اعتماد برای زندگی و رسیدن به آرامش و آسایش.
هدف پاره ای دست یابی به نیازهای اقتصادی است، و هدف پاره ای دیگر قدرت جویی سیاسی و اجتماعی و…
برخی در اندیشه ی پاسخگویی به نیاز جسم هستند، و برخی در اندیشه ی عشق به بقا و ماندگاری در چهره ی نسل خویش و پاسخ گویی به ندای جان.
بعضی در پی تعاون و همکاری و بیمه ی زندگی هستند و بعضی در پی یار و یاوری فداکار برای پیمایش راه کمال و جمال و رشد اخلاق و معنویت
پاره ای در ازدواج و تشکیل خانواده، آمیزش دو جان و دو روح را می جویند، و برخی نیز آن را طرحی در آفرینش زن و مرد، که بدون اقدام شایسته و بایسته ی آن، نه نجات از طوفان ها و کوران ها و هیجانات و کشش های درونی آسان است، و نه رسیدن به آرامش و امنیت درونی و سلامت روانی. نه صفا و صمیمیت و تعاون و زدوده شدن زنگارهای پریشانی و غبارهای غمبار تنهایی ممکن است، و نه پاسخی برای عشق به بقا و ادامه ی وجود خود در چهره ی نسل خویش و رسیدن به افتخار پدری و مادری. نه پاسخ برای انگیزه ی زیبا پسندی و هنردوستی و هنرجویی میسر است و نه تبادل امواج مهر و محبت و عشق و صفا و سیراب گردیدن از این جام حیات بخش زندگی.
از دیدگاه خردمندان و معنویت خواهان، ازدواج پاسخی است به نیازهای روانی و عاطفی و روحی انسان.
قرآن می فرماید:
»و من آیاته أن خلق من أنفسکم أزواجاً لتسکنوا إلیها و جعل بینکم مودةً و رحمةً إن فی ذلک لآیات لقوم یتفکرون.» (1)
و از نشانه های او و قدرت و دانش وصف ناپذیرش این است که از خودتان همسرانی برای شما آفرید تا به آنان روی آورید و در زندگی مشترک با آنان آرامش یابید؛ و میان شما و آنان دوستی و مهری ژرف و وصف ناپذیر قرار داد؛ به راستی که در این تدبیر ظریف و حکیمانه برای
مردمی که می اندیشند، نشانه هایی از وجود یکتا آفریدگار هستی و حکمت و دانش اوست.
1) روم / 21.
