داغ محنت می زند لاله ی ام القری
بوی غربت می دهد اشک خون مصطفی
آنکه خورشید رسالت شد دلش
می کند گریه به شمع محفلش
این غم پیغمبر است
کوثرش بی مادر است
رحمة للعالمین کرده با جانش وداع
بانوی عصمت کند با عزیزانش وداع
در میان اشک و آه و زمزه
ذکر یا اما گرفته فاطمه
این غم پیغمبر است
کوثرش بی مادر است
بانوی عصمت که بود یار و همراز نبی
باغ ایمانش گرفت عطر اعجاز نبی
در ره آئین و عشق همسرش
هستی خود کرده وقف داورش
این غم پیغمبر است
کوثرش بی مادر است
بهر ختم الانبیاء روز رنج و بیکسی است
چون خدیجه کس نداشت غصه و دلواپسی است
دامن شایسته چون او مادری
پرورد مانند زهرا دختری
این غم پیغمبر است
کوثرش بی مادر است
مصطفی خون می گریست از وصیتهای او
رمز غربت می شنید از لب زهرای او
بر تن مظلومه ی آن ممتحن
جامه ی وحی الهی شد کفن
این غم پیغمبر است
کوثرش بی مادر است
جعفر رسول زاده
آشفته
