خدیجه بسیار به رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم نزدیک بود، با ایشان همگام بود و از ایشان پیروی می کرد، به سخنان ایشان گوش فرا می داد و کوشش می کرد آنها را به خاطر بسپارد و به آنها عمل کند. پس از نخستین مرتبه هرگاه که جبرئیل به نزد پیامبر می آمد، شیوه ی ایشان این بود که به نزد خدیجه می رفت و او را باخبر می کرد و با او سخن می گفت؛ به همین دلیل خدیجه نخستین فردی بود که با رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم نماز گزارد. هنگامی که خواندن نماز بر رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرض گردید، پیامبر در بالای مکه بود که جبرئیل به نزد ایشان آمد و در گوش ی دره چشمه ای جوشانید، و وضو گرفت و پیامبر به او نگاه می کرد، جبرئیل چگونگی وضو گرفتن و آماده شدن برای نماز را به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم آموزش داد. سپس جبرئیل برخاست و با ایشان نماز گزارد و پیامبر در نمازش از جبرئیل پیروی می کرد. پس از آن پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نزد خدیجه آمد و همان گونه که از جبرئیل وضو گرفتن و نماز خواندن را یاد گرفته بود به خدیجه آموزش داد، و با او نماز خواند. بنابراین خدیجه اولین فردی است که پشت سر رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم نماز گزارده است. (1)
1) تمام این داستان در سیره ی ابن هشام ج 1 ص 244 آمده است. در آن جا می نویسد: «ابن اسحاق گفته است: گروهی از علما به من گفته اند: هنگامی که نماز فرض شد….» این داستان در تاریخ طبری ج 1 ص 535 نیز آمده که سند آن منقطع و معضل است و صحیح نیست. با سند متصل دیگری نیز روایت شده ولی آن هم ضعیف است. حارث بن أبی اسامه این موضوع را در «مسندش» – (72(از کتاب «بغیة الباحث» نقل کرده ولی در آن اشکالی وجود دارد که سهیلی در «روض الانف» ج 1 ص 384 این چنین به آن اشاره کرده است: «بر اساس این حدیث، وضو در مکه فرض شده و آیه ی آن در مدینه نازل شده، چرا که آیه ی وضو مدنی است.«.
