پیکر پاک و مقدس حضرت خدیجه پس از مراسم کفن به دامنه ی کوه «حجون» برده شد و در کنار مرقد مطهر حضرت ابوطالب علیه السلام به خاک سپرده شد. پیامبر رحمت صلی الله علیه وآله طبق وصیت خدیجه وارد قبر
شدند و جسد مقدس حضرت خدیجه را با دست مبارکشان در دل خاک قرار دادند.(1)
قبر منور و مطهر خدیجه طاهره علیهاالسلام بیش از چهارده قرن است که همه ساله پذیرای میلیون ها زائر است که در ایام حج و عمره به زیارت قبر مطهرش می شتابند و بسیاری از مراجع عالیقدر شیعه به استحباب زیارت قبر شریفش فتوا داده اند.(2)
در طول قرون و اعصار گنبد و بارگاه با شکوهی بر فراز قبر شریفش بود که در سال 1344 هـ توسط ددمنشان وهابی با خاک یکسان گردید. پس از ارتحال حضرت خدیجه، زهرای مرضیه علیهاالسلام پروانه وار دور شمع وجود پیامبر می گردید و می پرسید: پدرجان! مادرم کجاست؟(3) پیامبر اکرم با یادآوری جایگاه رفیع خدیجه در بهشت برین دختر گرانمایه اش را تسلی می داد.(4)
امیر بیان، پیشوای پرواپیشگان، مولای متقیان علیه السلام در سوگ حضرت خدیجه چکامه ای سروده و در آن، فضایل و مناقب آن بانوی گرانمایه را برشمرده اند.(5)
1) علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 43، ص 138.
2) آیة الله شیرازی، امهات المعصومین، ص 95.
3) آیة الله سید عبدالاعلی سبزواری، مهذب الاحکام، ج 14، ص 400.
4) تاریخ یعقوبی، ج 1، ص 354.
5) صحیح بخاری، ج 5، ص 112.
