جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

لزوم تجلیل از مقام حضرت ابوطالب

زمان مطالعه: 2 دقیقه

در این زمان که دشمنان دین از هر سو و با عناوین مختلف با تهاجمات فرهنگی خود، ما و مخصوصاً جوانان ما را مورد حملات فرهنگی خود قرار می دهند لزوم دفاع از ایمان حضرت ابوطالب علیه السلام که از اولین حامیان پیامبر در صدر اسلام بوده اند و اکنون مظلومانه به خاطر اینکه فقط پدر مولای متقیان می باشد مورد حملات دشمنان اهل بیت علیهم السلام قرار گرفته و با تهمت کفر! و… روبرو می شود و جمع آوری کلیه ی آثار و نوشتارهایی که درباره ی آن حضرت موجود است به خوبی محسوس می باشد.

انشاء الله به زودی مجموعه مستقل و مفصلی در مورد زندگانی حضرت ابوطالب علیه السلام، فضائل و مناقب آن بزرگوار به انضمام اشعار فارسی و عربی در دست چاپ می باشد که از کلیه ی هنرمندان، نویسندگان، شعراء، وعاظ محترم سخنوران و اساتیدی که مایل به همکاری در این زمینه هستند درخواست می شود چنانچه هرگونه اثری که می تواند در این راه نقش مؤثری داشته باشد اعم از آثار صوتی یا تصویری و یا مقاله و… به اطلاع نگارنده برسانند.

البته با توجه به اینکه رحلت حضرت ابوطالب علیه السلام و حضرت خدیجه علیهاالسلام در فاصله کوتاه و در یک سال واقع شده و این دو مصیبت بزرگ قلب نازنین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را آنقدر به درد آورد که آن سال را به «عام الحزن» سال حزن و اندوه نام نهادند، و باخبر شدیم که اشعار و سروده های زیبایی به همت جناب آقای «علیرضا مهرپرور» جمع آوری و تدوین شده و در کتاب وزین و ارزشمندی به نام «شمع محفل طه» در آستانه چاپ و نشر قرار دارد، در مراحل نهایی چاپ کتاب بر آن شدیم که به منظور تجلیل از حمایتهای بی دریغ حضرت ابوطالب علیه السلام این حامی فداکار پیامبر مکرم اسلام این مجموعه را به نمی از دریای فضائل و

مناقب آن بزرگوار مزین کنیم. امید است محبین خاندان رسالت و امامت علیهم السلام با تشکیل مجالس، غبار غربت از چهره ی درخشان ابوالأئمه حضرت ابوطالب علیه السلام بزدایند و قلب داغدار پیامبر اکرم، امیرالمؤمنین،‌ حضرت فاطمه و اولاد طاهرین آن حضرت علیهماالسلام خاصه حضرت بقیة الله را خشنود نمایند.

همچنین بر خود لازم می دانیم با زبان الکن و قاصر خویش از کلیه عزیزان و سرورانی که در تهیه و جمع آوری این اشعار قبول زحمت فرمودند؛ تشکر و قدردانی نموده و توفیق روزافزون ایشان را از درگاه باری تعالی مسئلت داریم.

در پایان، این وجیزه ی ناچیز و این ران ملخ ناقابل را به محضر مبارک رسول اکرم صلی الله علیه و آله و امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیهماالسلام و فرزندان طاهرینش بالاخص ولی دوران، حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه تقدیم می دارم به این امید که مرحمی التیام بخش بر زخمهای دل نازنین حضرتش باشد. انشاء الله.