آن چه آمد معنی واژه ی «صدیق» در فرهنگ واژه شناسان بود. اما از انبوه آیات و روایات چنین دریافت می گردد که مقام «صدیق» و «صدیقین» آن چنان پرفراز است که هم ردیف پیام آوران و شهیدان راستین راه حق و عدالت است و آنان در بارگاه خدا منزلت و حساب ویژه ای دارند؛ برای نمونه:
1. قرآن در این مورد می فرماید:
»و من یطع الله والرسول فأولئک مع الذین انعم الله علیهم من النبیین والصدیقین والشهداء والصالحین و حسن اولئک رفیقاً» (1)
و هر که از خدا و پیامبرش فرمان برد، همراه کسانی خواهد بود که خدا به آنان نعمت ها ارزانی داشته است؛ همچون پیامبران و صدیقان و شهیدان و شایستگان؛ و اینان چه نیکو رفیقانند.
2. و می فرماید:
»واذکر فی الکتاب ابراهیم انه کان صدیقاً نبیاً» (2)
و در این کتاب، ابراهیم را یاد کن؛ چرا که او پیامبری راستگو بود.
3. و می فرماید:
»واذکر فی الکتاب ادریس انه کان صدیقاً نبیاً» (3)
و در این کتاب، ادریس را یاد کن؛ چرا که او پیامبری راست گفتار بود.
4. و می فرماید:
»ما المسیح بن مریم الا رسول قد خلت من قبله الرسل و امه صدیقة…» (4)
مسیح، فرزند مریم جز پیامبری نبود که پیش از او نیز پیامبرانی آمدند و رفتند و مادرش بانویی بسیار راستگو (صدیقه) بود.
برخی از مفسران در تفسیر «و امه صدیقة» می گویند: او را بدان جهت «صدیقه» نامیده اند که آیات پروردگار خویش، مقام والای فرزندش «مسیح» و نیز آن چه را که او از جانب خدا دریافت داشته بود، همه را با همه ی وجود گواهی می کرد و بدانها باوری عمیق داشت.
به همین جهت است که خدای جهان آفرین در آیه ی دیگری این واقعیت را ترسیم می کند که: «و صدقت بکلمات ربها؛» (5) او سخنان پروردگارش را گواهی می کرد.
1) نساء / 69.
2) مریم / 39.
3) مریم / 56.
4) مائده / 75.
5) تحریم / 17.
