»سقا» سید علی سقایی
عم خیرالوری ابوطالب
باب شیر خدا ابوطالب
معدن فضل و بخشش و احسان
بحر جود و سخا ابوطالب
افتخار قریشیان ز شرف
بود در هر کجا ابوطالب
بود از جان فدایی احمد
بسکه دارد وفا ابوطالب
راه بیگانگان نرفت و بود
با خدا آشنا ابوطالب
آنی از حق نشد جدا چون بود
همه جا با خدا ابوطالب
ز ابتدا تا به انتها یکدم
نشد از حق جدا ابوطالب
در میان قریش و در مکه
بود صاحب لوا ابوطالب
به فقیران بی نوا، ز کرم
بود کارش عطا ابوطالب
داشت از عشق حق به سر، هر دم
شور بی منتها ابوطالب
عین حق را پدر بود که بود
مفخر اولیا ابوطالب
داشت از مهربانی با مردم
چهره ی دلگشا ابوطالب
همچو فرزند خود علی به جهان
هست مشکل گشا ابوطالب
به نبی کرد اقتدا و بشد
بر همه مقتدا ابوطالب
از ابوجهل و از ابوسفیان
دید ظلم و جفا ابوطالب
از کنار نبی، دم آخر
شد به دار بقا ابوطالب
با ولای علی از این عالم
شد به پیش خدا ابوطالب
هرچه خواهی از او بجو «سقا«
که بود ذوالعطا ابوطالب
