سبک معاشرت خدیجه با آن حضرت، نه براساس حقوق متقابل و نه حتی اخلاق والای انسانی و منش مترقی، که براساس عشق و شور آسمانی و شیفتگی و شعور بود؛ چرا که او در اندیشه ی ثروت معنوی بود، فضایل انسانی می جست، ویژگی های بشری می خواست، در اندیشه ی زیبایی ظاهر و باطن بود، تشنه ی رشد و پیشرفت، عدالت خواهی و استقلال جویی، آزادی و آزادگی و گسترش معنویت و اخلاق برای جامعه و مردم خویش بود. او در شاهراه پروا و پاکی گام می سپرد، و یاری همراه و آراسته ی به رادی و جوانمردی را از خدا می خواست، و این ها را یکسره در آبشار ریزان وجود گران مایه ی محمد صلی الله علیه و آله یافته بود. به همین جهت او در زندگی مشترک خویش با محمد صلی الله علیه و آله از آغاز تا آخرین لحظه ها، بهترین یار و مهربان ترین مونس پیامبر شد. به صورت نمونه ی کامل یک همسر فداکار زیست. او در روزهای آرامش، نزدیک ترین همدم پیامبر بود، و در دوران دشواری های شکننده شکیباترین مددکار و در همه ی رویدادهای سخت، شیردل ترین پشتیبان آن حضرت بود.
»علامه ی مجلسی» می نویسد:
»کانت خدیجة اول من آمن بالله و رسوله، و صدقت بما جاء من الله، و وازرته علی أمره، فخفف الله بذلک عن رسول الله…«(1)
خدیجه علیهاالسلام نخستین کسی بود که به خدا و پیامبرش ایمان آورد و
قرآن را به عنوان پیام خدا گواهی نمود، با همه ی وجود و توان بار گران وزارت و همکاری پیامبر را به دوش کشید، و بدین وسیله خدای توانا، کار سترگ و بار گران رسالت را با همگرایی و همکاری شجاعانه ی خدیجه بر پیامبرش آسان ساخت.
آن حضرت تا آخرین روزهای زندگی خدیجه، او را یاری غمخوار، همکاری چاره ساز و سنگ صبوری گره گشا و آرامش بخش دل خود می دید. هر سخن گزنده و جسارت زننده و دروغ انگاری را ـ که در راه رساندن پیام خدا از تاریک فکران می شنید و دل نازنین اش از اندوه آکنده می شد ـ با شریک دغدغه هایش، خدیجه در میان می نهاد، و خدا به وسیله ی سخن و تدبیر حکیمانه ی آن شیر زن، درد و اندوه را از گستره ی دل پیامبرش می زدود؛ چرا که آن یار بزرگمنش، هنگامی که پیامبر را گرفته و در فشار مشکلات می دید، با زبان و عمل او را به استواری بر می انگیخت، و با همزبانی از فشارها می کاست و با آسان شمردن کار سترگ ارشاد جامعه و ایجاد دگرگونی مطلوب در اندیشه ها و عواطف، چشم انداز موفقیت را نزدیک می ساخت.
او شریک دغدغه های پیامبر، همراز و همدل او، نگهبان جان او از شرارت دژخیمان، حمایتگر پرشور و آگاه او و وزیر توانا و کارآمد او بود، و در همه ی صحنه های پرخطر همچون: اعلام دعوت در آن فضای آکنده از تعصب، در اقامه ی نماز و فرهنگ آن، در دعوت نزدیکان، در بیعت با خدا و پیامبر تا پای جان، در تحمل گرسنگی و گرما و سرما و تبعیدگاه و… همیشه و همه جا در کنار او بود.
1) بحار/ ج 16 / ص 10.
