»دلجو» کیوان دلجو اصفهانی
زلال چشمه سارانی تو ای بانوی پاکی ها
صفای آبشارانی تو ای بانوی پاکی ها
قداست از وجود تو به دشت عاطفت جاری است
طراوت ز آب برانی تو ای بانوی پاکی ها
شمیم ذکر نجوایت فضا را کرده عطرآگین
به سبزی بهارانی تو ای بانوی پاکی ها
تویی محبوبه ی احمد، تویی سرچشمه ی کوثر
مراد خاکسارنی، تو ای بانوی پاکی ها
تو ای فرزانه بانو در حریم خطه ی بطحا
صفای سایه سارانی، تو ای بانوی پاکی ها
تویی مام فضیلت ها، بهشتی سیرتی بانو
ندیم غمگسارانی تو ای بانوی پاکی ها
تو ای بنت «خویلد» ای خدیجه ای صدیق حق
سر آیینه دارانی تو ای بانوی پاکی ها
زکیه، راضیه هستی دمادم حضرت زهرا
فیوض بیشمارانی تو ای بانوی پاکی ها
نخستین بانویی هستی که همراه ولی گشتی
علی را همجوارانی تو ای بانوی پاکی ها
کرامت موج زن در بحر ایثار و سخای تو
زلال چشمه سارانی تو ای بانوی پاکی ها
به مروارید شهوار امامت چون صدف هستی
بر او چشم انتظارانی تو ای بانوی پاکی ها
تو را دامانه کوه «حجون» شد جنة المأوی
شمیم لاله زارانی تو ای بانوی پاکی ها
نه تنها چامه ی «دلجوی» من گل کرده در مدحت
که ممدوح هزارانی تو ای بانوی پاکی ها
