بانوی آزادی و معنویت، نه تنها پیشتازترین زن در گرایش به اسلام و ایمان و نماز و پرستش خداست، بلکه نخستین بانویی است که دست بیعت به پیام آور آزادی داد، و قهرمانانه پیمان بست که از حق حیات، حق آزادی، حق برابری، حق دفاع و دیگر حقوق طبیعی و انسانی پیامبر در برابر فشار تاریک اندیشی و تعصب انگیزی و استبداد، با همه ی وجود و امکانات و اعتبار خویش دفاع نماید، و به این پیمان خویش نیز سخت وفادار ماند و فداکاری های تحسین برانگیزی کرد.
1. در این مورد آورنده اند که: حضرت صادق در پاسخ فرزندش امام کاظم علیه السلام در مورد چگونگی اسلام و ایمان و بیعت علی و خدیجه فرمود: هنگامی که علی و خدیجه اسلام آوردند، پیامبر روزی آن دو را فراخواند
و فرمود: شما برای تقرب به بارگاه خدا اسلام آورده و در برابر برنامه ی آسمانی ـ که از سوی او آمده است ـ سر فرود آورده اید، اینک اگر در اسلام و ایمان خویش استوار هستید، باید با خدا و پیامبرش بیعت کنید تا به سلامت و رستگاری همواره اوج گیرید. آن گاه علی و خدیجه افزون بر اسلام و ایمان، با خدا و پیامبر و دین او، برای فداکاری و ایثار تا پای جان بیعت نمودند (1)
2. در روایت دیگری آمده است که: پس از اسلام و ایمان علی و خدیجه، روزی پیامبر گرامی آن دو را به حضور خواند و فرمود:
این فرشته ی وحی است که نزد من آمده و می گوید: اسلام و باور آن، دارای شرایط و مقررات و پیمان هایی است.
آن گاه از یکتایی خدا، صفات کمال و جمال او، رسالت پیامبر، فرود وحی و پیام آسمانی، ایمان به معاد و جهان پس از مرگ و پاداش و کیفر آن سرا و دیگر اصول و فروع اسلام، سخن گفت و از پی آن، از آن دو پیشتاز در حق گرایی و عدالت خواهی پرسید: آیا به همه ی آن چه بر شمردم گواهی می دهید؟
نخست امیر علیه السلام و آن گاه خدیجه علیهاالسلام دگر باره لب به اقرار و اعلام و باور عمیق خود گشودند. در این هنگام پیامبر به فرمان خدا دست مبارک را گشود و دست علی علیه السلام را در میان دست خود نهاد و فرمود: علی جان؟ با من در مورد شرایط و مقررات اسلام ـ که برایت بیان شد بیعت نما و
پیمان ببند که از من و آرمان من، همان گونه دفاع نمایی که از خود دفاع می کنی.
امیر علیه السلام به گونه ای غرق در شور و جذبه بود که با دیدگانی اشکبار گفت: پدر و مادرم فدایت! به خواست خدا همان گونه که فرمودی با تو دست بیعت می دهم. آن گاه پیامبر رو به خدیجه علیهاالسلام نمود و از او خواست تا دستش را روی دست پیامبر قرار دهد و همان گونه بیعت نماید، و او نیز با پیامبر بر این اساس بیعت نمود (2)
بدین سان بانوی کمال جوی حجاز دوشادش امیرمؤمنان و هم فکر و هم رزم و هم اندیش با او، اسلام آورد، به پرفرازترین مراحل ایمان اوج گرفت و در پیمانش راه کمال و جمال، پس از علی علیه السلام دست بیعت به پیامبر آزادی داد.
1) بحار / ج 18 / ص 232.
2) الأنوار الساطعة من الغراء الطاهرة / ص 338.
