بانوی آزادی، نه تنها پیشتازترین زن در گرایش به اسلام و ایمان و نماز است، که نخستین بانویی است که دست بیعت به پیام آور آزادی داد، و دلیرانه پیمان بست که از حق حیات، آزادی، برابری، حق دفاع و دیگر حقوق طبیعی پیامبر در برابر فشار استبداد دفاع نماید، و به این پیمان نیز سخت وفادار ماند و فداکاری ها کرد:
1. امام صادق علیه السلام در پاسخ فرزندش امام کاظم علیه السلام در این مورد فرمود هنگامی که علی و خدیجه اسلام آوردند، پیامبر روزی آن دو را فراخواند و فرمود: شما برای تقرب به خدا اسلام آورده و در برابر برنامه های آسمانی که از سوی او آمده است سر فرود آورده اید، اینک اگر در موضع خویش استوارید، باید با خدا و پیامبرش بیعت کنید. آن گاه آن
دو با خدا و پیامبر و دین او، برای فداکاری تا پای جان بیعت نمودند.(1)
2. در روایت دیگر است که: پس از اسلام و ایمان علی و خدیجه، روزی پیامبر آن و را به حضور خواند و فرمود: این فرشته ی وحی است که نزد من آمده و می گوید: اسلام و باور آن، دارای شرایط و پیمان هایی است. آن گاه پس از بیان آنها، از آن دو پرسید: آیا به همه ی آنچه برشمردم، گواهی می دهید؟
نخست امیر علیه السلام و آن گاه خدیجه دگرباره لب به اعلام باور عمیق خود گشودند. در این هنگام پیامبر به فرمان خدا دست مبارک را گشود و دست علی را در میان دست خود نهاد و فرمود: علی جان! با من در مورد شرایط و مقررات اسلام بیعت نما و پیمان ببند که از من و آرمان من، همان گونه دفاع نمایی که از جان خود دفاع می کنی. آن گاه رو به خدیجه نمود و از او خواست تا دست روی دست پیامبر نهد و بیعت نماید، و او نیز با پیامبر بر این اساس بیعت نمود.(2)
بدین سان بانوی آزادی دوشادوش امیرمؤمنان و همفکر و هم اندیش با او اسلام آورد، به پرفرازترین مراحل ایمان و پروا اوج گرفت و در پیمایش راه کمال،پس از علی علیه السلام دست بیعت به پیامبر آزادی داد.
1) بحار/ ج 18 / ص 232.
2) الأنوار الساطعة من الغراء الطاهرة / ص 338.
