از نشانه های موقعیت پرشکوه خدیجه علیهاالسلام در بارگاه خدا ـ که برخی از دانشمندان آورده اند ـ این است که آن بانوی معنویت و کمال پس از 25 سال زندگی مشترک با پیامبر آزادی و همراهی و همگامی دلیرانه و خالصانه با آن حضرت و پس از شش دهه زندگی انسانی و لبریز از وفا و صفا و اخلاص و بندگی حق، هنگامی که در آستانه ی رحلت قرار گرفت، گروهی از فرشتگان فرود آمدند و جامه ی ویژه ای برای سفر آخرت او آوردند (1)
به نظر می رسد که این عنایت ویژه ی خدا به بانوی نواندیش و پرواپیشه حجاز در واپسین لحظات به دو جهت بود:
الف ـ به منظور آرامش خاطر بخشیدن به پیامبر، که یار با وفا و مشاور اندیشمند و حمایتگر پر اعتبار و شریک غمخواری را از دست
داده و سوگ او سخت اندوه زده بود.
2. و دیگر به منظور بزرگداشت کارهای سترگ آن بانوی آزادی و ایمان در زندگی خویش، که کار را از نواندیشی و نوگرایی و خردمندی و خردورزی و پیشتازی در اسلام و ایمان و آزادگی آغاز نمود و با همگامی و همراهی با پیامبر و هم رزمی با آن حضرت در راه حق و عدالت و نجات انسان ها از بلای جهل و استبداد ادامه داد و تا واپسین لحظه ها اخلاص ورزید و فداکاری کرد و ایثار نمود و از نثار مال و جان در راه خدا دریغ نورزید.
1) الأنوار الساطعة من الغراء الطاهرة / ص 375.
