برترین برنامه برای مادر شدن خدیجه

از امتیازات آن بانوی آزاده این است که دستگاه حکیمانه ی آفرینش

برای ارزانی داشتن برترین فرزند به او، برترین تدبیر و تفکرانگیزترین برنامه ی معنوی را ارائه می کند تا نخستین سلول وجود و پایه و اساس شخصیت فرزند جاودانه ی او پس از انجام یک برنامه ی وصف ناپذیر چهل روزه، از سوی برترین پدر و مادر گیتی، به صورت ارمغانی از بهشت به وسیله ی فرشته ی وحی فرود می آید؛ و این امتیاز دیگر آن مادر نمونه و سرفراز است.

پیامبر در این مورد می فرماید: مدتی پیش از بارداری خدیجه به فاطمه ام، روزی فرشته ی وحی فرود آمد و ضمن رساندن درود خدا، فرمان او را ابلاغ کرد که باید به دستور آفریدگارم، باید چهل شبانه روز از خانه و خدیجه دوری گزیده و به راز و نیاز با خدا و انجام وظایف خویش بکوشم.

این برنامه با عشق و مهری که میان پیامبر و خردمندترین بانوی روزگارش حاکم بود، بر آن حضرت گران می نمود؛ اما او چنین کرد.

و به خدیجه پیام داد که از این موضوع نگرانی به خود راه ندهد؛ و او نیز به عبادت و پالایش جان و روشنگری و صیقل دادن روح و روان خویش به یاد خدا بپردازد؛ چرا که دوری گزیدن او به دستور خداست و خدای نیز به وجود بانویی چون خدیجه بر فرشتگان مباهات می کند.

پیامبر، آن مدت را در خانه ی فاطمه «بنت اسد«، مادر امیرمؤمنان، بود و خدیجه نیز دور از پیامبر و در آتش فراق او، سر بر آستان عبادت و بندگی خدا داشت. پس از چهل شبانه روز، فرشته ی وحی فرود آمد و پس از ابلاغ درود و سلام خدا بر محمد صلی الله علیه و آله و سلم از او خواست تا آماده ی

رسیدن ارمغان آسمانی پروردگارش باشد…

یکی از حدیث نگاران بزرگ در این مورد می نویسد: به باور نگارنده، هدف از برنامه ی معنوی و جدایی آن دو یار مهربان از هم، آن هم به مدت چهل شبانه روز، به خاطر آن بود که پیامبر و خدیجه برای دریافت ارمغان خدا ـ که دخت فرزانه ی آنان، فاطمه علیهاالسلام بود ـ هرچه بیشتر و برتر از نظر جسم و روح آماده شوند.

آن گاه می افزاید: این هدیه و ارمغان پرشکوه خدا نیز به آن پدر و مادر گران مایه، همان چیزی است که در زیارت نامه ی فاطمه علیهاالسلام آمده است:

»و صل علی البتول الطاهرة… فاطمة بنت رسولک، و بضعة لحمه، و صمیم قلبه، و فلذة کبده، والنخبة منک له، والتحلفة خصصت بها وصیة، و حبیبة المصطفی…» (1)

بار خدایا! درود همواره ات را بر بتول پاک و پاکیزه… فاطمه علیهاالسلام دخت سرفراز پیامبرت، پاره ی وجود او، آرامش بخش دل او، جگر گوشه ی او، و برگزیده ی از بارگاه تو ـ که به پیامبرت ارزانی داشتی ـ و ارمغان پرشکوهی که ویژه ی جانشین راستین او قرار دادی، و محبوبه ی مصطفی، همدم مرتضی، سالار بانوان گیتی، دریافت دارنده ی مژده به مادری امامان راستین، همنشین پروا و پارسایی و سیب بهشت و… بار خدایا درود همواره ات را بر او نثار فرما.

1) مفاتیح الجنان / ص 523.