در سوگ جانسوز خدیجه و پدر ارجمندش ابوطالب، آن دو پشتیبان پراعتبار اسلام و پیامبر باران اشک از دیدگان فرو باراند و چنین سرود:(1)
اعینی جودا بارک الله فیکما
علی هالکین لاتری لهما مثلاً
علی سید البطحاء وابن رئیسها
و سیدة النسوان اول من صلی
مهذبه قد طیب الله خیمها
مبارکة والله ساق لها الفضلا
فبت اقاسی منهما الهم و الثکلا
مصابهما ادحی الی الجو والهوا
[لقد نصرا فی الله دین محمد
علی من بغی فی الدین قد رعیا]
هان ای دو چشم من باران اشک از آسمان دیدگانم فرو بارید، خدا این گریه و این باران اشک را در سوگ دو یار فداکار اسلام و قرآن و دو پشتیبان بی همانند پیامبر آزادی و عدالت بر شما مبارک سازد؛ چرا که آن دو به راستی انسان های بی نظیری بودند.
هان ای دو چشم من! در سوگ غمبار سالار حجاز و فرزند سالار مکه، ابوطالب و نیز در رحلت جانسوز سالار زنان که نخستین بانوی توحیدگرا و
پیشتازترین زن در راه آزادی و معنویت بود و با پیامبر نماز می گزارد و به نیایش می نشست، باران اشک فرو بارید.
بر همان بانوی خود ساخته و پاک روش و پاک منشی که خدا خیمه و سرای او و گرداگردش را پاک و پاکیزه ساخته است.
بر همان بانوی پربرکتی که خدا او را به خاطر نواندیشی و شایسته کرداریش به شاهراه فضیلت ها و والایی ها راه نموده است.
دریغ و درد که اینک در سوگ رحلت جانسوز آن دو انسان والا و بشر دوست، گرفتار آدم و به غم فراق آنان دچار شدم. آه که رحلت جانسوز آنها روز و شب مرا تیره و تار ساخته است.
[همانا آن دو بزرگوار دین پیامبر را در راه خدا یاری نمودند، و آن را از گزند سرکشان و متجاوزان دور نگاه داشتند.]
و نیز اینگونه سرود:
اباطالب عصمة المستجیر
و غیث المحول و نور الظلم
لقد هد فقدک اهل الحفاظ
فصلی علیک ولی النعم
هان ای پدر! ای ابوطالب! که پناهگاه بی پناهان و پناه جویان بودی، و باران رحمت در خشکسالی ها و نور در تاریکی ها.
مرگ تو مدافعان حق و عدالت را تکان داد و سست کرد. پس درود خدا و صاحب نعمت بر تو باد و خشنودی پروردگار ارزانی ات باد که برای پیامبر زادی و عدالت بهترین عمو بودی(2)
1) مناقب آل ابی طالب: 4 / 70 ـ بحارالانوار: 44 / 193. دیوان امیرالمؤمنین علیه السلام (ترجمه مصطفی زمانی) ص: 359.
2) دیوان ابوطالب علیه السلام: 35؛ سیره ی ابن هشام: 1 / 375.
