اسوه ی تقوا (1)

»فریور اصفهانی» محمدعلی

سلام ما به خدیجه که اسوه ی تقواست

درود ما به خدیجه که مادر زهراست

اگر که مریم عذراست مام یک عیسی

خدیجه کفو نبی مام یازده عیسی است

بزرگ بانوی اسلام و مادر سادات

که نسل طاهر هاشم از این ذوالقرباست

فراز مأذنه ها نام حق بلند از اوست

به پای دین محمد از او در این دنیاست

وفا و معرفت و صبر و استقامت او

به صفحه صفحه ی تاریخ تا ابد گویاست

مرا چه زهره که مدح ورا کنم عنوان

کسی که مادح او ذات خالق یکتاست

من و مدیح خدیجه کجا توانم گفت

که مدح او به کتاب الله از الف تا یاست

من و مدیح خدیجه حدیث مور و ملخ

شعار من به روایت چو قطره و دریاست

تمام مدح خدیجه که شاعران گفتند

هنوز حرف الف در ثنای او انشاست

شمیم عطر که از برگ دفترم خیزد

ز فیض قدسی آن پاک بانوی عظماست

اگر قبول شود زین سروده یک مصراع

سپید روی «فریور» به عرصه گاه جزاست